Als kind was ik het liefst in de omgeving van dieren en ook van paarden. Bij hen voelde ik mij op mijn gemak en vond ik rust. Met paarden omgaan leerde ik op een jeugdmanege in de buurt. Deze manege, een vereniging in plaats van een commercieel bedrijf, was er gelukkig op gericht om kinderen niet alleen te leren rijden. Een belangrijk onderdeel was namelijk de verzorging en omgang met pony’s en dit deden we met elkaar. Zo leerde ik al snel dat rijden best leuk was, maar ik vond vooral de verzorging omringt zijn door paarden het fijnst.

Gedurende mijn hele leven heb ik gewerkt met dieren en op mijn dertigste kreeg ik de kans om te wonen en werken op een kinderboerderij, welke later werd omgevormd tot zorgboerderij. Hier heb ik lang gewerkt met kinderen, maar ook met deelnemers en vrijwilligers die om uiteenlopende redenen een opstapje nodig hebben om weer deel te nemen aan de maatschappij. Uitgevallen door bijvoorbeeld burn-out, psychische problemen, verliezen van baan, verslavings-problematiek of andere problemen, kwamen zij langzaam weer in hun kracht door het werken en contact met dieren.

Hier ontstond de kiem voor het werken als coach met paarden. Ik zie dagelijks wat de omgang en het werken met deze dieren kan betekenen in de ontwikkeling van mensen.